Mahe man qose chera?!!! Asemanra bengar ke hanuz bade sadhashabo ruz mesle an ruze nokhostgarmo aftabio por mehr b mamikhandad! Ya zamini ra ke delashaz sardie shabhaye khazan nashekasto na gereft! Balke az atefelabriz shodo nafasi az sare omidkeshido dar aghaze bahar dashti azyase sepid zire pahaman rikht tabeguyad k hanuz pore amniatoehsase khodast. Mahe man qosechera?!!! To mara dario man harshabo ruz arezuyam hamekhoshbakhtie tost! Mahe man! Del bqam dadano az yá's sokhanhagoftan kare anhaei nist k khoda radarand... Mahe man! Ghamo anduhagar ham ruzi mesle baran barid yadele shisheeiat az labe panjareyeeshgh zamin khordo shekast banegahat b khoda chatre shadi vakon va begu ba dele khod k khodahast, khoda hast! Uo hamanist k dartar tarin lahzeye shab rahe nuranieomid neshanam midad... Uohamanist k har lahze delashmikhahad hameye zendegiamgharghe shadi bashad... Mahe man!Ghose agar hast, begu ta bashad!Ma'nie khoshbakhti, budane anduhast...! In hame qose o qam in hameshadio shur che bekhahio che na!Miveye yek baqand hame ra bahamo ba eshgh bechin... Vali az yadmabar poshte har kuhe bolandsabze zarist por az yade khoda vadaran baz kasi mikhanad ke khodahast, khoda hast chera qose? Chera?

ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﺝ ﺍﺯ ﻓﺮﻕ ﻓﻠﮏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺍﻥ ﺗﺎﺝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺭﺯﻭ ﺭﻩ ﯾﺎﻓﺘﻦﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺷﻬﺪﯼ ﺑﻪ ﺳﺎﻏﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺯﺷﺐ،ﺑﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺍﻓﺘﺎﺏﺭﻭﯼ ﮔﯿﺘﯽ ﺭﺍ ﻣﻨﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﺷﺎﻣﮕﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﻭﯾﺎ ﺍﻓﺮﯾﻦﻧﺎﺯ ﺑﺮ ﺍﻓﻼﮎ ﻭ ﺍﺧﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﭼﻮﻥ ﺻﺒﺎ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻉ ﺳﺒﺰ ﻣﻠﮏﺑﺎﻝ ﺩﺭﺑﺎﻝ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺣﺸﻤﺖ ﻭ ﺟﺎﻩ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﯾﺎﻓﺘﻦﺷﻮﮐﺖ ﻭ ﻓﺮ ﺳﮑﻨﺪﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻗﺪﺭﺕ ﺯﯾﺴﺘﻦﻣﻠﮏ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﺗﺮ ﺍﺳﺖﻟﺬﺕ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ

ﺁﻣﺪ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻭ ﻋﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ /ﻗﻔﻞ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﺁﻣﺪﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﻝ / ﻭ ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪﺩﻝ ﺁﻓﺮﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ . . . ﻋﺎﺯﻡ ﯾﮏﺳﻔﺮﻡ ، ﺳﻔﺮﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏﺳﻔﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ، ﻣﺪﺗﯽﻫﺴﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭﺍﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﯼ ﺍﻭﺳﺖ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪﻥﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ، ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖﺍﻟﻬﯽ ﻣﺒﺎﺭﮎ*********

*************ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭼﻪ ﮐﻨﻢﻃﺒﻌﻢ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻋﺎﺩﺕ ﭼﻪ ﮐﻨﻢﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻨﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪﮔﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ...************************************

رسید آن ماه مهمانی یزدان *ز دل دستی بریم تاکوی جانان*بگیریم هر سحر جام از سبویش*بخوانیم صد غزل اخلاص و عرفان

ﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﯾﻮﺳﻒ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺭﺧﺖﺗﺎ ﺻﻒ ﺣﺸﺮ ، ﻗﻤﺮ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﯿﺰﻩ ﺗﺮﯼﻛﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮔﻞ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪﮔﺮﺩﻧﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻼﺩﻩ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺍﯾﻦ ﻋﺠﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺸﺮ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻟﺐ ﺗﻮﺧﻀﺮ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﻘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺗﺎﺏ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺍﺑﺮ ﺭﻭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺭﺍﻩ ﺁﯾﯽ ﻭ ﻣﻦﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﻗﺪﻣﺖ ﺳﺎﺯﻡ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪَﯾﻮﺳﻒ ﻣﺼﺮ ﻭﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻛﻨﻌﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭼﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺯ ﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺎﻟﻪ ﺑﯽ ﻛﺴﯽ ﻋﺘﺮﺕ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻧﮕﻬﯽ ﻛﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﺖ ﺍﺳﻼﻡ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪ....

: : : : . . . . . . . . : : . ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻣﺸﺘﯽﺻﺪﻑ ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻤﯽ ﮔﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪ / ﻣﻮﺝﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪﺯﺍﻫﺪﯼ ﺑﺎ ﮐﻮﺯﻩ ﺍﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ /ﮔﻔﺖ ﺧﻮﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﯾﺨﺘﻪ

ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺷﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻧﺮﯾﺨﺖ ، ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ ، ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺴﺖﺣﺎﻟﻢ ﺩﯾﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥﭘﺮﺳﯿﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ،ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﺗﻔﺎﺀﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ، ﺣﺎﻓﻆ ﻓﺎﻟﻢ ﺭﺍﮔﺮﻓﺖ ، ﯾﮏ ﻏﺰﻝ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ، ﻣﺎ ﺯﯾﺎﺭﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ، ﺧﻮﺩ ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯿﻢ .-------------------------------------------

ﮔﻠﻌﺬﺍﺭﯼ ﺯﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍﺑﺲ .. ﺯﯾﻦﭼﻤﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻣﻦﻭﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﺩﻭﺭﻡ ﺑﺎﺩ..ﺍﺯﮔﺮﺍﻧﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻃﻞ ﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ..ﻗﺼﺮﻓﺮﺩﻭﺱ ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ..ﻣﺎﮐﻪ ﺭﻧﺪﯾﻢ ﻭﮔﺪﺍ ﺩﯾﺮ ﻣﻐﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﺮﻟﺐ ﺟﻮﯼ ﻭﮔﺬﺭ ﻋﻤﺮﺑﺒﯿﻦ.. ﮐﺎﯾﻦﺍﺷﺎﺭﺕ ﺯﺟﻬﺎﻥ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻧﻘﺪﺑﺎﺯﺍﺭﺟﻬﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ .. ﮔﺮﺷﻤﺎﺭﺍﻧﻪ ﺑﺲ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺩ ﻭﺯﯾﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﯾﺎﺭﺑﺎﻣﺎﺳﺖ ﭼﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﻃﻠﺒﯿﻢ..ﺩﻭﻟﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺁﻥ ﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺲ..ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﻮﯾﺶ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺘﻢ ﻣﻔﺮﺳﺖ..ﮐﻪ ﺳﺮﮐﻮﯼ ﺗﻮﺍﺯ ﮐﻮﻥ ﻭﻣﮑﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﺏ ﻗﺴﻤﺖ ﮔﻠﻪ ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻓﯿﺴﺖ.. ﻃﺒﻊ ﭼﻮﺁﺏ ﻭ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﺭﻭﺍﻥﻣﺎﺭﺍﺑﺲ

ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﻫﺮ ﮐﻪ ﺯﺷﺘﯽﮐﺮﺩ ﺍﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻫﻢﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻫﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻃﻼﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﻋﺸﻖ ﻫﺎ ﻫﻢﻣﻮﻣﯿﺎﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﻢ ﺷﺪﻥﻧﺴﻠﯽ ﺍﺯﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻧﺪ

دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯿﺸﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺷﮑﻮﻩ ﮐﻨﻢﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﮐﻮﻩ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪﻩﺁﺥ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮﻡﺗﻮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺪﺭﻡﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺴﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻗﻔﺴﻢﻣﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﺁﺗﯿﺶ ﺯﺩﻥ ﯾﻪ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﺷﺐ ﺑﺴﻢﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﯾﮑﻢ ﻣﻨﻮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﮐﻦﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻠﻪﮐﻦﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻋﺘﻢﺑﺮﮔﻪ ﯼ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﻌﻨﺘﻢﺁﻫﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻧﺰﻥﻧﭽﺮﺥ ﺗﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﻦ

دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯿﺸﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺷﮑﻮﻩ ﮐﻨﻢﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﮐﻮﻩ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪﻩﺁﺥ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮﻡﺗﻮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺪﺭﻡﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺴﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻗﻔﺴﻢﻣﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﺁﺗﯿﺶ ﺯﺩﻥ ﯾﻪ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﺷﺐ ﺑﺴﻢﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﯾﮑﻢ ﻣﻨﻮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﮐﻦﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻠﻪﮐﻦﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻋﺘﻢﺑﺮﮔﻪ ﯼ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﻌﻨﺘﻢﺁﻫﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻧﺰﻥﻧﭽﺮﺥ ﺗﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﻦ

ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﮔﻨﺪﻡ ، ﺩﻟﯽ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺑﯽ ، ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻋﻤﺮ ﺧﻀﺮﯾﺎﺑﯽ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﻣﺮﯾﻢ ، ﮐﻪ ﻣﺴﺖ ﺍﺯﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﻫﺮﺩﻡ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺁﺭﺵ ، ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺯﻧﯽ ﺁﺗﺶ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﯼ ﺳﺎﺩﻩ ، ﺣﻼﻝ ﻭ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ .ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏ ﻏﺰﻝ ﺍﺣﺴﺎﺱ ،ﺩﻭﺑﯿﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﻄﺮﯾﺎﺱ .. ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺖ ، ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺩﻋﺎﻛﺮﺩﻡ .....

ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻗﻠﺐ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻗﻠﺐﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮ ﭘﺎﮎ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦﻋﺴﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻋﺒﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ (ﺣﻘﯿﻘﺖ) ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻥ ﺍﺳﺖﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : ﻣَﻦ ﺭَﺿﻰ ﻋﻦ ﺍﻟﻠﻪﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﺎﻟﻘَﻠﯿﻞ ﻣِﻦ ﺍﻟﺮّﺯﻕ ﺭﺿَﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻨﻪﺑﺎﻟﻘَﻠﯿﻞ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻌَﻤﻞ؛ ﻫﺮ ﮐـﺲ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﻭﺭﻭﺯﻯ ﮐﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺿﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯﻋﻤﻞ ﮐﻢ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : ﭘﻨﺞ ﺻﻔﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮﻛﺲ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ- : ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩﺵﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﺒﯿﻨﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺷﺘـﺶﻛﺮﻡ ﻧﯿﺎﺑﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﯾﻨﺸـﺶﺍﺳﺘـﻮﺍﺭﯼ ﻧﺒﯿﻨﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻔﺴﺶﻧﺠﺎﺑﺖ ﻧﯿﺎﺑﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﯾﺶﺗﺮﺳﻨﺎﻙ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ ) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﯽ ﻭ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﺎﺭﯼﺍﺳﺖ

ﺳﺤﺮ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺣﺪﯾﺚ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻯﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﺛﻖ ﺷﻮ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯﺩﻋﺎﻯ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺁﻩ ﺷﺐ ﻛﻠﯿﺪ ﮔﻨﺞ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺳﺖﺑﺪﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻣﯿﺮﻭ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﭘﯿﻮﻧﺪﻯ

جاتون تو چت روم خیلی خالیه دوستان رو فراموش کردید؟
بیاین چت روم
در جوار شما بودن سعادته برای ما

ﺑﻪ ﺁﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪﺕ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻞ ﻫﺎﺳﺖ*ﺑﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭﺕ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﻬﺘﺎﺏﺯﯾﺒﺎﺳﺖ*ﺑﻪ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﻋﺸﻖ ﻭﻣﺴﺘﯽ*ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﯽ*ﻗﺴﻢ ﺍﯼ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺗﺎﺯﻧﺪﻩﻫﺴﺘﻢ*ﺗﻮﺭﺍﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻢ

)ﺑﺮ ﺗﻦ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻣﻲ ﭘﻴﭽﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﺯ ﭼﺎﺩﺭﻧﻴﻠﻮﻓﺮﻱ ﺭﻧﮓ ﻏﺮﻭﺏ ﺗﮏ ﺩﺭﺧﺘﻲﺧﺸﮏ ﺩﺭ ﭘﻬﻨﺎﻱ ﺩﺷﺖ ﺗﺸﻨﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺗﻨﮓ ﻏﺮﻭﺏ ﺍﺯ ﮐﺒﻮﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎﻱﺭﻭﺷﻨﻲ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺰﺩ ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻓﺎﻕ ﺩﻭﺭ ﺩﺭ ﺍﻓﻖﺑﺮ ﻻﻟﻪ ﺳﺮﺥ ﺷﻔﻖ ﻣﻲ ﭼﮑﺪ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥﻧﻮﺭ ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﺩﻭﺩ ﺷﺐ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﻳﺶﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺗﻨﮓ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻭﺣﺸﻲﻣﻲ ﺩﻭﺩ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺗﻴﺮﮔﻲ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺷﮑﺪﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺑﺪ ﺑﻪ ﻻﻻﻱﺳﮑﻮﺕ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺷﺐ ﻧﺮﻡﻧﺮﻣﮏ ﺑﺎﺩﻩ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﻣﺎﻩ ﻣﻲ ﺭﻳﺰﺩ ﺩﺭﻭﻥﺟﺎﻡ ﺷﺐ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﺑﺮﻱ ﺑﻪ ﭘﻬﻨﺎﻱ ﺳﭙﻬﺮﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻭ ﻣﻲ ﺗﺎﺯﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺟﻐﺪ ﻣﻲﺧﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﮐﺎﺝ ﭘﻴﺮ ﺷﺎﻋﺮﻱ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﻭﺷﺎﻣﻲ ﺳﻴﺎﻩ ﺩﺭﺩﻝ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﻫﺎﻱﺳﺮﺩ ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺪ ﻧﺎ ﺍﻣﻴﺪﻱ ﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺑﺮﻕﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻲ ﺩﺭﺧﺸﺪ ﺑﺮﺭﺥ ﻓﺮﺩﺍﻱ ﻣﻦ

دنیا چرا ساکتی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ﺩﯾﺪﯼ ﺍﯼﺩﻝ ﮐﻪﻏﻢﻋﺸﻖﺩﮔﺮﺑﺎﺭﭼﻪ ﮐﺮﺩ؟ﭼﻮﻥ ﺑﺸﺪﺩﻟﺒﺮ ﻭ ﺑﺎﯾﺎﺭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﭼﻪ ﮐﺮﺩ؟ﺁﻩ ﺍﺯ ﺁﻥﻧﺮﮔﺲﺟﺎﺩﻭ ﮐﻪﭼﻪ ﺑﺎﺯﯼﺍﻧﮕﯿﺨﺖﺁﻩ ﺍﺯ ﺁﻥﻣﺴﺖ ﮐﻪﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡﻫﺸﯿﺎﺭﭼﻪ ﮐﺮﺩﺍﺷﮏ ﻣﻦﺭﻧﮓﺷﻔﻖﯾﺎﻓﺖ ﺯﺑﯽﻣﻬﺮﯼﯾﺎﺭﻃﺎﻟﻊﺑﯽﺷﻔﻘﺖﺑﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﭼﻪ ﮐﺮﺩﺑﺮﻗﯽ ﺍﺯﻣﻨﺰﻝﻟﯿﻠﯽﺑﺪﺭﺧﺸﯿﺪﺳﺤﺮﻭﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﺧﺮﻣﻦﻣﺠﻨﻮﻥﺩﻝﺍﻓﮕﺎﺭﭼﻪ ﮐﺮﺩﺳﺎﻗﯿﺎ!ﺟﺎﻡﻣِﯽﺍﻡﺩﻩ؛ ﮐﻪﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩﻏﯿﺐﻧﯿﺴﺖﻣﻌﻠﻮﻡ ﮐﻪﺩﺭ ﭘﺮﺩﻩﺍﺳﺮﺍﺭ ﭼﻪﮐﺮﺩﺁﻥ ﮐﻪﭘﺮﻧﻘﺶﺯﺩ ﺍﯾﻦﺩﺍﯾﺮﻩﻣﯿﻨﺎﯾﯽﮐﺲﻧﺪﺍﻧﺴﺖﮐﻪ ﺩﺭﮔﺮﺩﺵﭘﺮﮔﺎﺭ ﭼﻪﮐﺮﺩﻓﮑﺮﻋﺸﻖ،ﺁﺗﺶ ﻏﻢﺩﺭ ﺩﻝﺣﺎﻓﻆ ﺯﺩﻭﺳﻮﺧﺖﯾﺎﺭ ﺩﯾﺮﯾﻨﻪﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪﺑﺎ ﯾﺎﺭ ﭼﻪﮐﺮﺩ